piątek, 30 marca 2012

Fallas. Figury


Z pierwotnego planu obejrzenia wszystkich figur Fallas zrezygnowałyśmy chyba po pierwszym dniu. Było ich tyle, że przy największych chęciach nie dałybyśmy rady. Wrzucam zdjęcia kilku, które najbardziej mi się podobały.




OFFCA

Zaraz przy naszym mieszkaniu pojawiła się rzeźba z owcami, polecam przyjrzeć się okładkom filmów, które trzyma.


LEONARDO

Chyba moja ulubiona, oglądałyśmy ja za każdym razem kiedy przechodziłyśmy przez most na stare miasto. Na początku nie mogłyśmy odgadnąć kogo będzie przedstawiała. Kiedy pojawiła się broda straciłyśmy wszelkie wątpliwości. Co ciekawe to chyba jedyna rzeźba do której można było wejść do środka.


 


NA JORDANA

Ta rzeźba wygrała konkurs ninotsów (edycję dziecięcą), o którym już kiedyś pisałam. Niesamowite były stroje postaci - wykonane z prawdziwych materiałów. Na samym środku fragment z wystawy - został wpleciony w całość.


ENFERMERA

Jak wiadomo ze służby zdrowia naśmiewają się wszyscy i wszędzie dziwne by więc było, gdyby nie powstała żadna rzeźba w tej tematyce.
 



Ten fragment może się wydawać zupełnie zwyczajny, ale jeśli przyjrzymy się bliżej...

   
... Zauważymy zostawiony przeze mnie i Anię, narysowany półprzeźroczystą szminką znak naszej bytności.
 

XATIVA

A tu My. Nasz kolega Eloy zorganizował nam prawdziwą wycieczkę po centrum "śladami fallas". Niestety nie tylko my wpadliśmy na ten pomysł - ulice były tak zatłoczone, że nie dało się wziąć głębszego oddechu. Ale "co zobaczyliśmy to nasze"



poniedziałek, 26 marca 2012

Iluminacje i Churrosy


Jeszcze przed tygodniem Fallas odwiedził nas znajomy z Bułgarii i poszliśmy się rozejrzeć wieczorem po mieście. Barbara wspominała coś o "Wielkiej Iluminacji" więc przeszliśmy się leniwie do dzielnicy Rustafa, a tam zaniemówiliśmy z wrażenia. Całe ulice z niesamowitymi świetlnymi dekoracjami a wśród nich figury Fallas. Biegaliśmy jak szaleni i jedyne co mogliśmy z siebie wydobyć to wielkie "WOW". Do tego już zupełnym przypadkiem trafiliśmy na pokaz z muzyką. Na youtubie nie robi aż takiego wrażenia, ale mimo wszystko polecam:



http://www.youtube.com/watch?v=DLkzbGpGPDQ&t=02m50s



 












Kolejna obserwacja z tego samego dnia: wszędzie rozstawiły się stoiska z churrosami i innymi lokalnymi zapychaczami. Dosłownie na każdym rogu coraz lepsze i droższe. A że Fallas tylko raz w roku nie mogliśmy sobie odmówić... Ni raz ni dwa ni trzy...






 A tak wyglądamy jak już dostaniemy jeść. Euforia zdobywcy.







sobota, 24 marca 2012

Fallas. Inauguracja


INAUGURACJA
 

 
 

Ruszyli z kopyta. Inauguracja zaczęła się od przemowy znanej nam już Pani Mayor, która porwała tłumy swoim wiwatem na cześć Walencji i Las Fallas. Potem odśpiewanie kilku pieśni, hymnu miasta (ludzie ze łzami w oczach), wręczenie symbolicznego klucza miasta głównej Fallerze i pokaz tancerzy - bębniarzy, zawieszonych nad tłumem na dźwigu! Koniec oczywiście z fajerwerkami, wszystko naprawdę piękne. A to dopiero początek!


Nagle zgasły światła i nad tłum nadlecieli tancerze. Te przebrane postacie to prawdziwi ludzie!


Już po inauguracji. Przed bramą specjalna scena z której przemawiała Mayora.

Fallas



Skończyły się fallas, czas nadrobić zaległości w blogu. Zacznę oczywiście od opisu co się działo, ale najpierw kilka słów czym w ogóle są "Las Fallas".

Fallas to jedno z największych świąt w Hiszpanii i ludzie z całego świata zjeżdżają żeby je zobaczyć. Jest wiele teorii co je zapoczątkowało - na pewno ma to związek z dawnymi  obrzędami witania wiosny, ale przede wszystkim ze starą tradycją spalania drewnianych stosów przez cieśli dla uczczenia swojego patrona - Św Józefa.

Obecnie wygląda to tak, że przez pięć dni miasto zamiera i wszyscy żyją jedną wielką Fiestą. Kulminacyjnym punktem jest spalenie ogromnych (wielkości budynków!) figur - karykatur. Po drodze jednak jest mnóstwo innych wydarzeń, na które czasem nawet już nie ma siły iść... A teraz trochę o nich.


środa, 7 marca 2012

Wizytacja c.d.

Wspomnień ciąg dalszy. Z nowości odkrytych w Walencji zwiedziliśmy wnętrze Arena de Torros, czyli miejsca gdzie odbywają się walki z bykami. Trafiliśmy na fajnego przewodnika, który opowiedział nam dużo ciekawostek. Np dowiedzieliśmy się, że każdy Torreador jest bardzo przesądny i ma swój szczęśliwy kolor, do którego dostosowuje kostium. Jeśli chodzi o samą Arenę dzieli się na dwie części - słoneczną i zacienioną (tańszą i droższą). Jest też specjalne miejsce wyznaczone dla "Mayora", który siedzi naprzeciwko zegara i ogłasza kolejne części walki. Jeśli byk jest wyjątkowo waleczny Mayor może go ułaskawić. Reszta byków przenoszona jest do rzeźni gdzie zostaje przerobiona na kotlety. Podobno najsławniejszą i najbardziej renomowaną częścią jest ogon, co się z nim robi nie dociekliśmy...



Wreszcie facet w mieszkaniu to nam ponaprawiał wszystko, co nieudolnie próbowałyśmy przykleić. Szacun dla naszego mistrza remontu, Lalka

Tu ciekawa obserwacja Lalka, nawet na śmietnikach jest logo budynku, zbudowanego na konkurs America's Cup
A tu dowód, że można bawić się i pracować jednocześnie, model na przegląd był PRAWIE równy. 

Haters gonna hate. Palmy i Lody. Ile było stopni przemilczę.
Muzeum sztuk pięknych. Wszystkie największe dzieła zgromadzone w jednym pokoju. Żeby go nie przegapić został pomalowany na wściekły róż. Inspiracją była zapewne stojąca tam już wcześniej kanapa. Nasze miny - bezcenne.
Tu inne muzeum, zwiedzaliśmy do upadłego.
I na koniec moje ulubione. Odkryliśmy pierwowzór "co ja pacze". Obczajcie konia na prawo w rogu. Zbieg ogoliczności? Can't be.

sobota, 3 marca 2012

Wizytacja

 Długo nie pisałam, a dużo się działo, zacznę więc od streszczenia wizyty gromady naszych znajomych z Polski. Jeśli to teraz czytacie HajFajf, przyjedźcie jeszcze!


Pierwsze co mi się przypomniało to wspinaczka na wieżę. Nie wiem przez ile schodów przebrnęliśmy, ale zdecydowanie ZA dużo o jakieś 100. Na szczęście widok okazał się niezły, a męki wynagrodziły absurdalne anegdoty wyczytane z przewodnika. Podobno kiedyś współpracownicy postanowili zrobić kawał majstrowi wieży i wnieśli na jej szczyt osła (?). Majster oczywiście oszalał z wściekłości i na dodatek został obciążony kosztami ściągania zwierzaka na ziemię. Najciekawsze są jednak dalsze losy osła. Biedak przeżył traumę i potem za każdym razem kiedy miał do czynienia z wysokością zaczynał sikać. To chyba wszyscy najbardziej zapamiętaliśmy jeśli chodzi o tło historyczne ;)
 


Żeby dodać dreszczyku emocji naszej wycieczce poszliśmy zrobić nielegalnie zdjęcia poczcie głównej. Poniżej dowód zbrodni. Ku chwale przyszłym pokoleniom architektów, będą nam za to jeszcze dziękować.
 A tu nasze wspólne gotowanie, nie widziałam końca, ale ze zdjęć wnioskuję, że udana biba ;) Szacun za wszystkie miny i życzenia na twarzy . Z tego co pamiętam marker był niezmywalny i następnego dnia Ania szła na korektę z "wariatem" na czole.






 Obowiązkowa posiadówa w 100 montaditos. Środa - wszysko po 1 Euro. Nie mogliśmy przegapić



A tu pokazuję zepsuty termometr. Tak naprawdę było -30.


c.d.n.